Mutsjes voor Bangladesh

Het Bengaalse woord voor muts spreek je uit als "toppie".

Tientallen Nederlandse dames hebben babymutsjes gebreid voor baby's in Bangladesh. Toppie, niet waar? Een enkeling heeft in haar eentje honderden mutsen gebreid. Je snapt dat we dat heel erg "toppie" vinden. Maar het allerleukste is dat Changing Lives die toppies namens al die breidames mochten uitdelen.

Mutsen? Maar Bangladesh is toch een warm land?

Ja. In Bangladesh is het 9 maanden per jaar warm tot erg warm. Maar 3 maanden per jaar is het koel, en soms zelfs koud. De mensen die ons al langer volgen weten dat wij het ons tijdens ons eerste bezoek aan Bangladesh erg koud hebben gehad. In de winter daalt de temperatuur tot 4-5 graden boven nul. Alleen als je geen verwarming hebt in de huizen, en de ramen zijn gewoon gaten waar geen glas voor zit... Dan is het binnen net zo koud als buiten. En vaak is het binnen nog kouder omdat daar het zonlicht niet komt en het binnen vochtiger is. De armere mensen slapen op een jute lap op de lemen grond. En liggen dus praktisch gesproken op de koude vloer. De zwakkere en oudere mensen hebben dan veel moeite om zichzelf op temperatuur te houden. Elke winter gaan er dan ook in Bangladesh mensen dood van de kou.

Baby's hebben veel moeite om zichzelf op temperatuur te houden. Omdat hun lichaamsoppervlak relatief groot is, verliezen zij veel warmte. Bij pasgeboren baby's werkt het regelsysteem voor de temperatuur nog heel slecht, dus zij lopen nog meer gevaar om te veel af te koelen. Daarom zijn mutsjes voor baby's die vlak voor of in de winter worden geboren geen overbodige luxe, maar pure noodzaak.

Dus hebben enkele Nederlandse dames besloten om mutsjes te breien voor baby's in Bangladesh. Die dames hebben weer andere dames enthousiast gemaakt. In plastic zakjes, manden en dozen kwamen de mutsjes aan bij Stichting Changing Lives. Allemaal van niet synthetisch materiaal, want dat is riskant in een land waar er veel open vuur in de huizen is. Dit jaar hebben wij circa 450 mutsen meegenomen en uitgedeeld.

De mutsen vonden gretig aftrek. Via de deelnemers aan onze trainingen hebben we de meeste mutsen weggegeven. En als we een baby tegen kwamen, kreeg die persoonlijk een muts. Als je wilt zien hoe dit er uitziet: je kan nog meer foto's bekijken op

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.363949450341139.76662.194116937324392&type=1&l=0cbaae3adf

Corry had meestal een paar mutsjes bij zich. Dus soms kwamen we toevallig een niets vermoedende moeder met haar baby tegen. Die werd ineens overvallen door een blanke dame, die vroeg of haar baby een jongen of een meisje was, en de baby dan een mutsje op deed.

Natuurlijk vonden de mensen het leuk om een mutsje te krijgen. Maar nog leuker vonden ze dat iemand die ze helemaal niet kenden, in een land heel ver weg, de moeite neemt om voor hen een muts te maken. En als je er over nadenkt is dat ook heel bijzonder.

Alle breisters heel hartelijk dank. Jullie zijn toppie!!