toerist in Kandy

Sinds gisteren zijn we "echt" toerist in Sri Lanka, al voelt het nog niet zo. Gisteren zijn we aangekomen in Kandy. Kandy is een van de grotere steden van Sri Lanka. Het ligt in het heuvelland en is vooral bekend om zijn meer, botanische tuinen, en een grote tempel waar een tand van Boeddha wordt bewaard. We logeren in een mooi, groot hotel. We hebben ruime kamer in een oud koloniaal gebouw. Ons balkon heeft uitzicht op de tuin van het hotel en het meer van Kandy.

Zaterdag hebben we nog kinderen onderzocht. Zonder dat we het wisten bleek dat de laatste keer te zijn. We zouden namelijk in de omgeving van Kandy ook nog kinderen zien. Zaterdagavond hoorden we dat we daarvoor geen toestemming hadden gekregen. De plaatselijke district medical officer wilde alleen toestemming geven, als wij ook medicatie zouden verstrekken. Financieel zou dat best wel te doen zijn, wij zouden het zelfs uit eigen zak kunnen betalen. Maar organisatorisch zou dat een grote verandering betekenen. Bovendien hebben wij er persoonlijk moeite mee om medicijnen te geven, ook wanneer dat eigenlijk niet nodig is. Bovendien wordt er dan van volgende dokters dan ook weer medicijnen verwacht. Dus zowel NCM als wijzelf vonden het beter om dat niet te doen. En het nakijken van de kinderen is dus niet doorgegaan. Dus we hebben nu onverwacht twee dagen extra, en zelfs drie als we niet naar Kandy waren gereisd. We hebben besloten om toch maar naar Kandy te reizen om hier wat uit te rusten en toeristische attracties te bekijken. Kandy ligt ook ongeveer halverwege de oostkust, waar we waren, en de westkust, waar we op het vliegtuig moeten stappen. Dus een verblijf hier knipt onze reis in tweeen.

Sri Lanka is een mooi land, als je hier toerist bent. We hebben in de afgelopen weken door verschillende delen van Sri Lanka gereisd. Ten oosten van het centrale heuvelland is het land veel vlakker. Op onze reis van Kalmunai naar Kandy hebben we veel rijstvelden gezien. De rijst is nu oogstrijp. Op veel plaatsen ligt de pas geoogste rijst te drogen op de weg, en zie je de afgesneden rijsthalmen; op andere plekken zie je de volle aren nog in de brandende zon heen en weer wuiven. Er is ook onontgonnen jungleland. Hoge en lage bomen dicht op elkaar groeiend, worden afgewisseld met laag groeiend struikgewas. In dit gebied leven ook nog wilde olifantenkuddes. Als je uit het autoraam kijkt, kan je je voorstellen dat een paar meter van de weg af zo maar een olifant verstopt kan zitten, zonder dat je dat in de gaten hebt. Tot voor enkele jaren terug zaten in deze jungle ook legers van de Tamil Tijgers verstopt. Als je dan de uitlopers van het heuvelland in rijdt zie je dat de rijstvelden in terrassen zijn gehouwen. Stuwdammen zorgen voor grote meren en prachtige uitzichten over die meren.

Het echte toeristengevoel hebben we echter nog niet te pakken. Bij het zien van de prachtige stranden aan de oostkust trekken vooral de door de tsunami verwoeste gebouwen onze aandacht. En lopend op een weg met uitzicht op de oceaan proberen we ons voor te stellen hoe beangstigend een muur van water van 15 meter hoog die op je af komt, wel niet moet zijn. Enorme Boeddhabeelden (tot wel 20 meter hoog) bij boeddhistische tempels en hindoetempels met muren vol met uitgekerfde mens-, dier- en fantasiefiguren, kunnen ons niet bekoren. Onze gedachten en ons hart zit nog te veel bij het leed dat de mensen hebben meegemaakt, de armoede waarin een groot deel van de bevolking leeft, en de verhalen van de mensen die we hebben gehoord. We herkennen dit gevoel van toen we in Nepal hadden gewerkt. Als je ergens hebt gewerkt, kijk je toch met een heel andere blik naar toeristische attracties.

Voorlopig gaan we even uitrusten. We gaan nog een evaluatie maken met de resultaten van Sri Lanka, en ons voorbereiden op onze terugkomst in Nederland. We laten ons lekker verwennen in dit hotel, laten onze indrukken bezinken en gaan onze gedachten ordenen. Eventjes met wat anders bezig zijn. Is dat niet het hart van "toerist" zijn?