In 1971 werd Bangladesh na een bloedige burgeroorlog onafhankelijk. Veel ontwikkelingsorganisaties boden het straatarme Bangladesh hulp, onder andere door het boren van waterputten voor drinkwater. Tien tot vijftien jaar later zou blijken dat de Bengalen ziek worden van dit water. In Bangladesh zit namelijk van nature het giftige arsenicum in de grond. In grotere hoeveelheden is arsenicum snel dodelijk. In kleinere hoeveelheden beschadigt arsenicum langzaam maar zeker de zenuwbanen.
In Nederland is drinkwater zo makkelijk te krijgen, dat we er zelfs onze WC mee doorspoelen. Maar wereldwijd is tekort aan drinkwater een probleem, en in ontwikkelingslanden een zeer groot probleem.
Zoals bijvoorbeeld in het zuiden van Bangladesh. Een waterleiding is er niet. Water moet je zelf ophalen. Maar waar?
Flessenwater is onbetaalbaar, behalve voor de rijkere mensen.
De meesten mensen in het zuiden van Bangladesh drinken oppervlaktewater. In het vlakke land vind je uitgegraven vijvers gevuld met water. Helaas heeft de orkaan Ayla in 2008 veel zeewater het land in geblazen. Daardoor zit er in veel van die vijvers nu halfzout, ondrinkbaar water. Die vijvers worden ook gebruikt om jezelf, je kleren en je vee in te wassen. En dat maakt het water ook ongeschikt om te drinken. Dus hebben de Bengalen afgesproken om bepaalde vijvers niet te gebruiken om te wassen. Uit die vijvers halen ze water, om te drinken en te koken.
Het beschikbare drinkwater is dus beperkt, daarom proberen de Bengalen in de regentijd water op te vangen. Sommige organisaties bouwen betonnen bassins om regenwater in te bewaren. Maar dit is nooit genoeg om de droge tijd mee door te komen.
Het weinige drinkwater dat wel beschikbaar is, is van erbarmelijke kwaliteit. Voordat vijverwater, of maandenlang opgeslagen vervuild regenwater, veilig kan worden gedronken, zou het eerst moeten worden gefilterd, gekookt en/of ontsmet. Maar ook dat is voor de meeste mensen te duur. Stel je voor dat wij water uit de sloot zouden moeten drinken, of uit een regenton waar het water al maanden in staat… Precieze cijfers zijn niet bekend. Naar schatting overlijden wereldwijd jaarlijks 1.3 miljoen (!) kinderen door gebrek aan schoon drinkwater en hygiĆ«ne.
De beste oplossing in de arme delen van Bangladesh zijn op dit ogenblik waterpompen. Pompwater wordt tijdens zijn loop naar beneden gefilterd door de grond. Bij het weer naar boven pompen, gaat het water door een filtersysteem in de pomp. Pompwater is daardoor relatief schoon.
Het aantal waterpompen, vooral in het zuiden van Bangladesh, is beperkt. Als je niet diep genoeg boort, is de kans groot dat je water met arsenicum oppompt. Arsenicum wordt er niet uit gefilterd. Als je te diep boort, loop je de kans om zout water aan te boren. Als je zoet water naar boven krijgt moet je dat laten testen, of het arsenicumvrij is. Dat maakt een waterpomp voor Bengaalse begrippen duur.
Water. De waarde van water besef je pas, als het er niet is.
In Nederland is drinkwater zo makkelijk te krijgen, dat we er zelfs onze WC mee doorspoelen. Maar wereldwijd is tekort aan drinkwater een probleem, en in ontwikkelingslanden een zeer groot probleem.
Zoals bijvoorbeeld in het zuiden van Bangladesh. Een waterleiding is er niet. Water moet je zelf ophalen. Maar waar?
Flessenwater is onbetaalbaar, behalve voor de rijkere mensen.
De meesten mensen in het zuiden van Bangladesh drinken oppervlaktewater. In het vlakke land vind je uitgegraven vijvers gevuld met water. Helaas heeft de orkaan Ayla in 2008 veel zeewater het land in geblazen. Daardoor zit er in veel van die vijvers nu halfzout, ondrinkbaar water. Die vijvers worden ook gebruikt om jezelf, je kleren en je vee in te wassen. En dat maakt het water ook ongeschikt om te drinken. Dus hebben de Bengalen afgesproken om bepaalde vijvers niet te gebruiken om te wassen. Uit die vijvers halen ze water, om te drinken en te koken.
Het beschikbare drinkwater is dus beperkt, daarom proberen de Bengalen in de regentijd water op te vangen. Sommige organisaties bouwen betonnen bassins om regenwater in te bewaren. Maar dit is nooit genoeg om de droge tijd mee door te komen.
Het weinige drinkwater dat wel beschikbaar is, is van erbarmelijke kwaliteit. Voordat vijverwater, of maandenlang opgeslagen vervuild regenwater, veilig kan worden gedronken, zou het eerst moeten worden gefilterd, gekookt en/of ontsmet. Maar ook dat is voor de meeste mensen te duur. Stel je voor dat wij water uit de sloot zouden moeten drinken, of uit een regenton waar het water al maanden in staat… Precieze cijfers zijn niet bekend. Naar schatting overlijden wereldwijd jaarlijks 1.3 miljoen (!) kinderen door gebrek aan schoon drinkwater en hygiĆ«ne.
De beste oplossing in de arme delen van Bangladesh zijn op dit ogenblik waterpompen. Pompwater wordt tijdens zijn loop naar beneden gefilterd door de grond. Bij het weer naar boven pompen, gaat het water door een filtersysteem in de pomp. Pompwater is daardoor relatief schoon.
Het aantal waterpompen, vooral in het zuiden van Bangladesh, is beperkt. Als je niet diep genoeg boort, is de kans groot dat je water met arsenicum oppompt. Arsenicum wordt er niet uit gefilterd. Als je te diep boort, loop je de kans om zout water aan te boren. Als je zoet water naar boven krijgt moet je dat laten testen, of het arsenicumvrij is. Dat maakt een waterpomp voor Bengaalse begrippen duur.
Water. De waarde van water besef je pas, als het er niet is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten