We zijn er weer!

We waren blij verrast dat het bij de douane zo geordend en soepel liep.

De douane passeren in Bangladesh duurde twee jaar terug nog een klein uur, met een langzaam vorderende rij, mensen die om onduidelijke redenen voor werden gelaten en allerlei formaliteiten en formulieren die door ons met de hand werden ingevuld, en daarna door de douanier overgetypt.
Maar dit keer was er een korte rij, die vlot doorliep, en werd er niet moeilijk gedaan, ondanks een fout die ik had gemaakt bij het invullen van de formulieren.

Maar eenmaal voorbij de douane herkenden we het Bangladesh gevoel weer meteen: de warmte, elkaar verdringen bij de bagageband waarbij mensen letterlijk tegen je aan gaan staan, eindeloos wachten op de bagage (één uur en veertig minuten!).

Buiten het vliegveld gebouw de mensen die  tegen de hekken aan gedrukt staan om te kijken of hun familie al aangekomen is, het getoeter en het gekrioel van mensen, auto’s en riksja’s.

En eenmaal aangekomen in het guesthouse van BNM, onze partnerorganisatie,  kwam de vertrouwde vriendelijkheid, hartelijkheid en gastvrijheid ons tegemoet. Dit is waardoor we zo van Bangladesh zijn gaan houden.

We zijn er weer!