Ten tijde van het schrijven van dit blog zit ik bij de gate op het vliegveld van Kathmandu op mijn vlucht te wachten. Mijn Nepalreis zit er bijna op.
Vanochtend heb ik aan het team van NCM Nepal verslag gedaan van mijn bevindingen.
Het meest opvallend vond ik de slechte toestand van de gebitten. 55% van de kinderen hebben gebitsproblemen. Bij twee derde betreft dit onherstelbare schade: cariës of tanderosie.
Een kwart van de kinderen heeft ondergewicht. En dit is een onderschatting. De kinderen werden namelijk met kleding aan gewogen, en hun leeftijd werd naar beneden afgerond op hele jaren. Deze twee praktische aanpassingen die we maakten, zorgen er beide voor dat het aantal kinderen met ondergewicht wordt onderschat.
We hebben gesproken over de diverse oorzaken, waar armoede natuurlijk een duidelijke rol in speelt. Mijn focus ligt natuurlijk op gezondheid, en ik zag wel mogelijkheden om meer aan preventie te doen. Ik heb diverse aanbevelingen gedaan, waarvan de teamleden van NCM Nepal zeiden dat ze die wel op korte termijn konden opvolgen.
De bedoeling is dat over een tijdje op alle scholen het handen wassen en tanden poetsen dagelijks wordt onderwezen en praktisch uitgevoerd. Daarvoor moet op alle scholen wel de voorzieningen daarvoor zijn. Er is bijvoorbeeld nog niet overal stromend water.
Verder moeten alle onderwijzers weten en kunnen doceren hoe je handen moet wassen en tanden moet poetsen. De training die ik heb gegeven is daarvoor de perfecte aanzet geweest. Alleen moeten nog veel meer mensen getraind worden. Dat kan gedaan worden door degenen die bij training waren. Maar we zullen hier ongetwijfeld nog een keer terug komen.
Ik kan terugkijken op een geslaagde Nepalreis. Het nakijken van de kinderen en het geven de training sluiten goed op elkaar aan. Voor de gevonden problemen hebben we werkbare plannen van aanpak kunnen maken. We zien uit naar het vervolg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten