Eerste training gegeven

Wat wij als vanzelfsprekend beschouwen, ervaren mensen elders als levensveranderend.

Maandag zijn we vanuit Dhaka naar het zuiden gereisd. In een dorpje vlabij Khulna was onze eerste training van deze reis gepland. Vandaag hebben we die afgerond.
De trainingen tijdens onze eerdere reizen waren vooral gericht op de werkers op de scholen van onze partnerorganisatie. Dit keer zouden we werkers van andere projecten trainen, dus een andere groep medewerkers. Een beetje verbaasd zagen we bij aankomst aardig wat bekende gezichten. ("Een beetje", want we hebben intussen geleerd om ons nergens meer echt over te verbazen.) 12 van de 30 deelnemers waren eerder bij een training van ons geweest. Daar hebben we natuurlijk gebruik van gemaakt door hun ook een deel van het onderwijs te laten geven.

Tijdens de les geven we onderwijs over infectieziekten en preventie daarvan. Goede hygiene is daarvoor de basis. We vertellen over ziekteverwekkers, bacteriën, virussen en parasieten, hoe die zich verspreiden, en welke maatregelen je moet nemen om die te voorkomen. Daarbij zijn de handen en de mond het belangrijkste. Dus de deelnemers leren onder andere hoe je je handen goed wast, en je tanden goed poetst.

Bij de evaluatie vertelden veel deelnemers dat ze nu veel meer inzicht hadden in het hoe en waarom van hygiene maatregelen. Ze waren er van overtuigd dat dit niet alleen het leven van de mensen met wie ze werken zou veranderen, maar ook hun eigen persoonlijke leven. Af en toe vragen wij ons af of onze training niet te eenvoudig is. Bij de evaluatie blijkt dat dit toch is wat ze op dit moment nodig hebben. Het is ook de basis, daar moet je mee beginnen.

Onze deelnemers geven les: aan kinderen op scholen en hun ouders, aan self-help-groups (groepen van vrouwen uit dorpsgemeenschappen die samen sparen om kleinschalig te kunnen ondernemen) en aan farmer groups (groepen van arme boeren die vooral met kennis ondersteund worden in hun onderneming). Dus we trainen ze ook in les geven, ze oefenen dat bij ons in de training, en ze krijgen feedback. Die oefensessies met feedback zijn voor ons altijd een beetje spannend. Omdat wij de taal niet goed spreken, en Bangladesh qua cultuur erg hiërarchisch is, is het een hele kunst om een veilige sfeer te kweken. Maar als we hier eenmaal mee bezig zijn, blijken de deelnemers echt "los" te komen, en is er veel interactie. Dat oefenen vinden de deelnemers spannend, maar wordt ook erg gewaardeerd.

Het onderwijs dat wij geven, is maar een kleine druppel, die terecht komt bij een kleine kring. Maar de kennis die wij doorgeven, stopt daar niet. Die wordt weer doorgegeven, aan kinderen, aan ouders, aan sleutelpersonen in dorpsgemeenschappen. Met als doel dat die het weer doorgeven aan hun gezinnen en dorpsgemeenschappen. Op die manier hebben onze trainingen een impact, die verder gaat dan wij zelf persoonlijk
kunnen veroorzaken.

Het logo van Stichting Changing Lives symboliseert een druppel, die in het water valt. Dat is wat wij zijn: een druppel. Een druppel die kringen creëert, die steeds verder uitdijen.