Een volle en afwisselende week

Precies een week geleden sloten we de training af in het zuiden van Bangladesh. De dag erna, dinsdag 3 december was de reisdag naar Modehavpur in het Noordwesten.

In Mohadevpur zijn we vaker geweest in de afgelopen jaren. We logeerden in het trainingscentrum. Dat ligt aan de rand van het dorp omheind door een muur. De plek straalt rust uit en je kunt er echt ‘buiten’ zijn. De accommodatie is erg sober. Er is bijvoorbeeld geen warm water om mee te douchen. Maar in vergelijk met vele vele anderen die in Bangladesh wonen, is het nog steeds riant.
De temperatuur overdag is nog rond de 28 graden. Aan het eind van de middag daalt de temperatuur. Als de zon ondergegaan is rond 17.15uur voelt het gek genoeg met 22 graden een beetje fris. De Bengalen zelf lopen dan met jassen en sjaals aan. In de nacht is het zo’n 15 graden.

Het gaat winter worden in Bangladesh en hoewel het naar onze begrippen nog heel aangenaam is, is het voor de Bengalen echt koud. Begrijpelijk als je bedenkt dat de temperatuur het grootste deel van het jaar rond de 40 graden is. Dan is 5-10 graden in december en januari ronduit koud. De meeste huizen hebben geen glas in de ramen en hebben golfplaten als dak. Overal zitten kieren en behalve het vuur om te koken is er geen verwarming. Dus de temperatuur buiten, is ook de temperatuur binnen.

Op woensdag en donderdag stonden check-ups van kinderen gepland. Goed om hier mee te beginnen, want dan weten we ook gelijk aan welke punten er in de training, die vrijdag zou beginnen, extra aandacht moeten krijgen.

Tijdens de check ups op de eerste school hoorden we dat de training een dag eerder zou beginnen. Op donderdag dus. De reden was dat de auto op een andere plek nodig was. Moet je je voorstellen wat dat betekent: 30 leerkrachten van Child Development Centers (CDCs, zeg maar: basisscholen) krijgen telefonisch de mededeling dat de training ‘morgen’ begint in plaats van vrijdag, en dat dus verwacht wordt dat ze een dag eerder komen. En echt…. dat gebeurt ook nog! Dat zou je in Nederland niet hoeven te proberen! Sommige leerkrachten moesten wel 8 uur reizen per bus, dus die konden gelijk hun tas pakken. En echt… de volgende dag om 9.00uur was iedereen aanwezig op de training.
Uiteraard moesten wij ook even schakelen maar het had voor ons veel minder consequenties dan voor de deelnemers.

Vrijdag, zaterdag en zondag was de derde training van deze reis. Net als bij de training in Khulna waren wij als supervisor aanwezig. Ook hier waren er drie trainers aanwezig die in Dhaka bij de training voor de trainers geweest waren. Twee van de drie waren nog maar kort werkzaam bij BNM en het was te merken dat zij er nog minder goed inzaten. Zowel wat betreft de kennis als de werkstructuur. Met name Han heeft regelmatig het een en ander bij moeten stellen of aanvullen. Zelf heb ik een paar keer wat duidelijker gemaakt door middel van dramastukjes. Bij eerdere trainingen hebben we gemerkt dat dat een goede manier is.

We wilden ervoor zorgen dat de aanwezige 30 leerkrachten van CDC’s wel een complete training kregen qua inhoud. Bij de evaluatie merkten we dat hun leerdoelen behaald zijn. De trainers moeten nog een beetje groeien, voordat ze deze training zelfstandig kunnen geven.

Gisteren, zondag, hebben we 2 CDCs bezocht en de kinderen nagekeken. En zo waar….het was de allereerste keer in al die jaren dat er een CDC was waar geen enkel kind wormen bleek te hebben. Een primeur! Er waren helaas wel veel kinderen met erg slechte gebitten. De leerkracht was op de training geweest en ging de geleerde theorie gelijk toepassen. Ze koos een kind uit en gebruikte hem als model om te laten zien hoe je je tanden goed poetst.

Het leuke van logeren op zo’n trainingscentrum, is dat je alles met de deelnemers doet. Je eet met elkaar, loopt rond en maakt praatjes. Ook heerlijk om even drie dagen niet rond te hoeven reizen met de auto.

Naast connecten met de deelnemers en de besprekingen met de trainers, hebben we ook aan de statistieken gewerkt van de nagekeken kinderen. Han is daar ook begonnen met het voorbereiden van de presentatie van onze bevindingen aan de staf van BNM. 

Die zal namelijk morgen zijn.

Vandaag zijn we teruggereisd naar Dhaka. Het was een lange zit van ruim 8 uur. Over de laatste 29 kilometer (volgens google maps) hebben we 1 3/4uur gedaan. We kwamen nogal gaar aan om 16.00 uur en toen bleken we direct met onze neus in een soort van kerstviering te vallen.

Met de pepernoten nog in onze tas…. want we hadden nog een restje over van onze Sinterklaasviering die heel eenvoudig bestond uit koffie met pepernoten.

Nog 2 nachten slapen en dan terug naar de kou in Nederland.