Trots als een pauw

Wat zijn wij trots!
Trots op onze "studenten" die de afgelopen drie dagen een uitstekende training hebben neergezet.


We zijn deze reis in Bangladesh begonnen met een "train de trainers van de trainers training". Al enkele jaren trainen wij leerkrachten en gezondheidswerkers, in het les geven aan hun leerlingen en dorpsgemeenschappen.
Op die manier blijft de kennis die wij meebrengen, hier in het land, ook als wij weer weggaan. En wordt de kennis ook nog doorgegeven. Deze reis zijn wij begonnen met het trainen van mensen "onze" training te geven. De afgelopen dagen waren voor ons de test, of die eerste training geslaagd was.

Het eerste drietal is in ieder geval met prachtige cijfers geslaagd voor de test.

Shimsom is projectmanager en verantwoordelijk voor zes scholen in de zuidelijke regio. Basanti is leerkracht op een van de scholen. Uttam begeleidt self-help groepen. 

Self-help groepen zijn groepen van ongeveer 15 vrouwen, die samen geld sparen en aan elkaar uitlenen, om zo elkaar te helpen een bedrijfje te starten. Die groepen krijgen begeleiding en onderwijs in onderwerpen voor bedrijfsvoering, zoals boekhouding, vergaderingen voorzitten, penningmeester zijn, administratie bijhouden, maar ook praktische zaken, zoals wat voor eten heeft een koe nodig, hoe verbouw je groente, en hoe blijf je gezond. 

Shimsom is weliswaar gewend aan leidinggeven, maar niet aan les geven aan grotere groepen. Uttam en Basanti geven les, maar aan mensen die veel minder weten. Deze training betekent les geven aan "gelijken". En voor alle drie is de lesstof voor een belangrijk deel nieuw.

Hoe leuk is het dan om te zien hoe zij hun rol als trainer oppakken en vorm geven.
Gedurende drie dagen hebben zij 30 deelnemers volgestopt met kennis over ziektekiemen, de levenscyclus van de worm, mondziekten, en wat je er tegen kan doen. Zij lieten de deelnemers voordoen hoe zij het les geven hier over zouden aanpakken, en gaven daar feedback op. Onderwijs in presentatietechnieken en plannen maken zaten ook in het programma.
Het is heel leuk om je eigen stijl van les geven en omgaan met de mensen terug te zien bij je studenten. Maar nog leuker is het om te zien hoe zij hun eigen stijl ontwikkelen, en de groep begeleiden op een manier die bij hun past.


Onze taak was supervisor zijn. Wij zaten achterin te luisteren (met simultaan vertaling). Tijdens de training vulden we zo nodig aan en beantwoordden we moeilijke vragen. Bij elke pauze gaven wij feedback op hun manier van les geven. En natuurlijk konden we het niet laten om af en toe wat humor, of nog meer informatie in te brengen in de training.

Wij zijn begonnen met een training voor 17 mensen. Deze 17 gaan les geven aan enkele honderden mensen. En die honderden mensen gaan weer les geven aan duizenden anderen. En zo verspreidt de kennis zich. Laagje voor laagje.

Heel erg blij en gelukkig worden wij hiervan. Want dit is waarom Changing Lives bestaat.
Wij zijn begonnen met kinderen nakijken en behandelen. Veel mensen noemden dat "een druppel die valt op een gloeiende plaat". En dat is het misschien ook wel. Maar ook dat is goed. Want je zal maar net degene zijn op wie die druppel valt.

Maar een andere vallende druppel past veel meer bij ons. Een druppel die in het water valt. En kringen veroorzaakt. Kringen die steeds verder uitdijen.

Die vallende druppel: dat is Changing Lives.