We zijn intussen al weer een kleine week in Nederland. Nog niet helemaal van de jetlag af. Maar Bangladesh lijkt al weer lang geleden.
Onze laatste dagen in Bangladesh hebben we besteed aan het afronden van ons bezoek. Vanuit Mohadevpur zijn we teruggereisd naar de hoofdstad, Dhaka, waar ook het hoofdkantoor van onze partnerorganisatie, BNM, zit. Jullie weten inmiddels hoe wij over autorijden denken. Gelukkig was het "maar" 7 uur reizen dit keer. Maar we zaten wel met 5 personen in de auto, dus achterin was het wat krap. Voordeel is dan wel dat je niet erg ver heen en weer kan schudden.
In Dhaka hebben we onze statistieken bijgewerkt en een presentatie gegeven van onze bevindingen.
De trainingen zijn goed verlopen, maar we hadden als supervisanten nog wel een groot aandeel. We hebben afgesproken dat we de andere trainers ook nog gaan superviseren op hun eerstvolgende training, en naar aanleiding van wat wij observeren dezelfde trainers nog eens op herhaling laten komen. We hopen in het voorjaar van 2020 in Bangladesh terug te komen om dit deel van ons werk af te maken.
Verder hebben we kinderen nagekeken. Slechts 17% van de kinderen bleek geen probleem te hebben. De meest voorkomende problemen zijn (naast chronische ondervoeding) worminfecties en gebitsproblemen.
Voor ondervoeding kijken we naar het gewicht ten opzichte van de leeftijd. Het afkappunt heet P3, dat betekent dat normaliter 3% van de gezonde kinderen onder dat gewicht zit. Bij de kinderen die wij hebben nagekeken was dat percentage 33% hoger. 33% van de kinderen is dus te licht voor zijn of haar leeftijd.
Het percentage worminfecties was in het zuiden lager dan normaal, omdat alle kinderen een maand eerder van overheidswege een wormenkuur hadden gehad. In de komende maanden zal dat percentage nog oplopen. De gezinnen van deze kinderen zijn zo arm dat zelfs de meest basale hygiƫneregels, bijvoorbeeld handen wassen met zeep, nauwelijks haalbaar zijn. Dat ze worminfecties krijgen is bijna onvermijdelijk. Daarom krijgen ze elke 3 maanden een ontwormingstablet, om te zorgen dat het aantal wormen binnen de perken blijft.
Werken in ontwikkelingslanden is een zaak van de lange termijn. Daarom zijn we zo blij met de goede relatie tussen Changing Lives en BNM. Doordat we steeds terugkomen groeit het vertrouwen en ook het inzicht in wat er nodig is. Langzaam maar zeker lukt het om de kennis die wij meebrengen, ook achter te laten in dit mooie land.
Straks start het gewone leven in Nederland weer. Dank jullie wel dat jullie met ons meereizen door het lezen van onze blogs.
Onze laatste dagen in Bangladesh hebben we besteed aan het afronden van ons bezoek. Vanuit Mohadevpur zijn we teruggereisd naar de hoofdstad, Dhaka, waar ook het hoofdkantoor van onze partnerorganisatie, BNM, zit. Jullie weten inmiddels hoe wij over autorijden denken. Gelukkig was het "maar" 7 uur reizen dit keer. Maar we zaten wel met 5 personen in de auto, dus achterin was het wat krap. Voordeel is dan wel dat je niet erg ver heen en weer kan schudden.
In Dhaka hebben we onze statistieken bijgewerkt en een presentatie gegeven van onze bevindingen.
De trainingen zijn goed verlopen, maar we hadden als supervisanten nog wel een groot aandeel. We hebben afgesproken dat we de andere trainers ook nog gaan superviseren op hun eerstvolgende training, en naar aanleiding van wat wij observeren dezelfde trainers nog eens op herhaling laten komen. We hopen in het voorjaar van 2020 in Bangladesh terug te komen om dit deel van ons werk af te maken.
Verder hebben we kinderen nagekeken. Slechts 17% van de kinderen bleek geen probleem te hebben. De meest voorkomende problemen zijn (naast chronische ondervoeding) worminfecties en gebitsproblemen.
Voor ondervoeding kijken we naar het gewicht ten opzichte van de leeftijd. Het afkappunt heet P3, dat betekent dat normaliter 3% van de gezonde kinderen onder dat gewicht zit. Bij de kinderen die wij hebben nagekeken was dat percentage 33% hoger. 33% van de kinderen is dus te licht voor zijn of haar leeftijd.
Het percentage worminfecties was in het zuiden lager dan normaal, omdat alle kinderen een maand eerder van overheidswege een wormenkuur hadden gehad. In de komende maanden zal dat percentage nog oplopen. De gezinnen van deze kinderen zijn zo arm dat zelfs de meest basale hygiƫneregels, bijvoorbeeld handen wassen met zeep, nauwelijks haalbaar zijn. Dat ze worminfecties krijgen is bijna onvermijdelijk. Daarom krijgen ze elke 3 maanden een ontwormingstablet, om te zorgen dat het aantal wormen binnen de perken blijft.
Werken in ontwikkelingslanden is een zaak van de lange termijn. Daarom zijn we zo blij met de goede relatie tussen Changing Lives en BNM. Doordat we steeds terugkomen groeit het vertrouwen en ook het inzicht in wat er nodig is. Langzaam maar zeker lukt het om de kennis die wij meebrengen, ook achter te laten in dit mooie land.
Straks start het gewone leven in Nederland weer. Dank jullie wel dat jullie met ons meereizen door het lezen van onze blogs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten