Wel thuis, maar nog niet geland

Onze laatste dagen in Nepal liepen in een superstroomversnelling.


In Jutpani, in de provincie Chitwan, hebben we opnieuw een driedaagse training gegeven over infecties, hygiene, tanden poetsen en plannen maken. Inclusief hands on training. Naast de leerkrachten van de nabij gelegen scholen, hadden we een bonte verzameling van toehoorders. Bont niet alleen door de kleuren, maar vooral veelkleuring in achtergrond. We hadden huisvrouwen, kerkleiders, een landarbeider, iemand met een food-stalletje, een ander met een klein hotel, studenten. De grote variatie in kennis en opleiding maakte het lastiger om les te geven. We hebben er voor gezorgd dat in ieder geval de leerkrachten kregen, wat zij nodig hebben. Maar ook van de andere deelnemers kregen we terug, dat ze de training heel waardevol vonden.

Na de training was het de volgende morgen (zeer) vroeg al weer tijd om met volle bepakking naar het lokale vliegveld te gaan. Vandaar zijn we teruggevlogen naar de hoofdstad Kathmandu.

In Kathmandu hebben we dezelfde middag nog een korte presentatie gegeven over wat wij gevonden hebben. Eén van de dingen die we vonden was dat ze net zijn begonnen met het gebruik van groeikaarten. Groeikaarten zijn een goed instrument om de lichamelijke ontwikkeling van kinderen te volgen. Maar dan moet je wel weten hoe het werkt. Helaas ging dat wel eens mis. Daarom hebben we de leerkrachten en gezondheidswerkers die in Kathmandu gestationeerd zijn een korte training gegeven over het gebruik van groeikaarten. Diezelfde training hebben we de leerkrachten die we bij de andere trainingen al tegenkwamen, ook gegeven. De tool die Berry had bedacht om makkelijk de leeftijd in maanden te berekenen, werd dankbaar ontvangen.

De dag daarop was het al weer tijd om terug te vliegen naar Nederland. In de ochtend en vroege middag hebben we nog wat sightseeing gedaan in Kathmandu. We hebben het revalidatieproject bezocht, waar bekenden van ons in Nederland bij betrokken zijn. En na een warm afscheid van het team van NCM Nepal zijn we naar het vliegveld vertrokken, voor onze terugreis naar Nederland.

Vrijdagmiddag zijn we aangekomen in Nederland. Heerlijk om onze families weer te ontmoeten.
Het duurt altijd een paar dagen, voordat je echt "geland" bent. De jetlag, maar vooral ook de veelheid van indrukken die we nog moeten verwerken, zorgen er voor dat we met ons hoofd en ons hart nog een beetje in Nepal zitten. Doordat we deze week alweer in een gewoon werkritme zitten, zal dat de komende dagen wel snel veranderen.
Maar voorlopig is het fijn om nog even in Nepalese sferen te blijven. 😉

We kijken in ieder geval terug op een mooie reis, waarin we veel hebben kunnen doen: op drie Child Development Centers kinderen nakijken, drie trainingen geven, en ook nog wat sightseeing. En dat alles in maar twee weken. Wij gaan onze bevindingen nog vastleggen in een verslag voor onze partnerorganisatie. Dan pas is voor ons deze reis "af".

Dank jullie wel dat jullie ons weer hebben gevolgd, en met ons meeleven.

Namaste!