In de tussentijd zijn we aangekomen bij onze tweede partnerorganisatie, Koinoinia. Vanuit Dhaka zijn we gereisd naar Kulaura, een klein dorpje in Sylhet, het gebied in het Noord-Oosten van Bangladesh, dat bekend staat om zijn theeplantages. Het is een groen en lieflijk gebied, dat door het mooie landschap en lagere temperaturen in trek is bij toeristen uit zowel binnen als buitenland.
We zijn hier op bezoek in het Brahmanbazar Mission Hospital. Dit is een klein non-profit ziekenhuis, dat gesubsidieerd wordt door Koinoinia, een samenwerkingsverband van 23 kerken in Bangladesh. Het ziekenhuis biedt aan de allerarmsten in deze regio zorg tegen een gereduceerd tarief, of zelfs helemaal gratis. In de laatste jaren, door met name de covid pandemie, heeft het ziekenhuis veel verlies gedraaid. Het ziekenhuis is in stand gehouden en opgeknapt door Koinoinia, maar geld voor echte investeringen is er niet. Toch willen ze trouw blijven aan hun missie: zorgen voor de allerarmsten. Ook al draaien ze verlies.
Een van de activiteiten van het ziekenhuis is het opleiden van vroedvrouwen. In de heuvels van dit gebied liggen nog veel dorpen, die alleen te voet zijn te bereiken. Als een vrouw moet bevallen, is er geen tijd om nog naar het ziekenhuis te rijden. Dus ze bevalt thuis, in het dorp. Als er een complicatie optreedt bij de bevalling, is dat levensgevaarlijk omdat het lang duurt voor je in het ziekenhuis bent. Eerst moet je uren lopen (of gedragen worden), voor je komt bij een plaats die te bereiken is met de auto. en dan moet je nog met de auto naar het ziekenhuis. Vroedvrouwen die een bevalling kunnen begeleiden, en risico zwangerschappen kunnen herkennen, zijn daarom van levensbelang
Aan Han is gevraagd om de opleiding van deze jonge vrouwen (19-25 jaar) te verbreden. Ze zijn opgeleid in de verloskunde. Maar door hun positie in het dorp kunnen ze ook bijdragen aan de algemene gezondheid van hun dorpsgenoten. Daar hebben ze dan wel extra kennis voor nodig. Die brengen we graag over. Dat was de eerste aanleiding om dit ziekenhuis te bezoeken. De basisprincipes van infecties, infectiepreventie en goede voeding zijn uitgebreid ter sprake gekomen.
Ook zijn we gevraagd om te kijken wat er beter kan in het ziekenhuis. Digna, Corry, en in mindere mate Han, hebben meegelopen met dokters en verpleegkundigen, gesproken met labpersoneel en management. Daardoor kregen we een redelijk beeld van hoe het ziekenhuis functioneerde. We organiseerden een gezamenlijke meeting, waarbij alle disciplines vertegenwoordigd waren. Van de artsen tot en met de schoonmakers. We hebben verteld dat patiënten in Nederland het ziekenhuis soms zieker verlaten dan binnenkomen. En in de top twee van oorzaken staat het oplopen van een infectie in het ziekenhuis. Een goede ziekenhuishygiene is daarom noodzakelijk. En we hadden op het gebied van hygiene aardig wat verbeterpunten gezien. Dus daar hebben we op gefocust. De feedback werd goed ontvangen en elke discipline heeft nagedacht over, en verteld, wat zij kunnen doen om de hygiene te verbeteren.
Een tweede vraag was wat hun wens was voor het ziekenhuis. Door geldgebrek is er weinig ruimte voor investeringen. Er werden diverse zaken genoemd, die investeringen vroegen. Voor mij zeer opvallend, noemden juist de schoonmakers hetgeen, wat ik (Han) bovenaan de prioriteitenlijst zou zetten: een wasmachine. De directeur van Koinoinia, die hier onze gastheer is, was het met me eens. En hij ging gelijk op zoek hoe hij dat mogelijk kon maken.
Er werden ook twee zaken genoemd waar we als Changing Lives graag aan bij willen dragen: waterfilters zodat de patiënten en hun bezoek (gratis) veilig drinkwater beschikbaar hebben. En posters om mensen attent te maken op het belang van hygiene. We krijgen hiervoor een sponsorvoorstel.
Met een westerse blik een ziekenhuis in een afgelegen, armoedig en kansarm buitengebied beoordelen, kan makkelijk misgaan. Van te voren was het voor ons spannend: kunnen we wel wat bijdragen? Hoe zullen ze het ontvangen? Gelukkig blijkt ons bezoek hier erg nuttig. En we geloven dat het zeker zal bijdragen tot het beter functioneren van het ziekenhuis en de medewerkers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten