De koffers zijn (zo goed als) gepakt. De visa zitten in de paspoorten. Morgen zitten we weer in het vliegtuig naar Bangladesh.
De eerste keer dat wij daar waren was ruim 14 jaar geleden. Toen wisten we alleen dat we opgehaald zouden worden van het vliegveld. En "iets met kinderen" zouden doen. Nu hebben we van te voren al een compleet reisschema en activiteitenschema gekregen. Toen was alles, overal en iedereen nieuw voor ons. Nu gaan we naar bekende plaatsen, bekende mensen en zijn de gewoontes die daar heersen ook bekend.
Dat "iets met kinderen" mondde via check ups van ongeveer 8000 kinderen en de ontwikkeling een preventieprogramma uit in het trainen van leerkrachten en gezondheidswerkers om dat preventieprogramma uit te voeren. We zijn nu toe aan de volgende fase: de lokale staf trainen om onze trainingen over te nemen. Zodat ze niet van ons afhankelijk zijn en zelf nieuw personeel kunnen trainen.Door onze jarenlange regelmatige bezoeken hebben we ook contact met een tweede partnerorganisatie. We gaan in een afgelegen ziekenhuis meekijken, meehelpen, vroedvrouwen en verpleegkundigen les geven, en feedback geven.
Het Changing Lives team bestaat dit jaar uit Corry, Han en Digna. We zien er naar uit om het land, maar vooral ook de mensen daar weer te zien. En we gaan jullie op de hoogte houden van onze belevenissen.
Een goede reis toegewenst!!!
BeantwoordenVerwijderen