vrijdag 22 februari 2013

Kringen in het water die steeds verder uitdijen

De koffers staan klaar. Een groot stempel in ons paspoort vertegenwoordigt het visum waarmee we Bangladesh binnen mogen. We gaan weer, dit keer met zijn vijven. Zometeen ontmoeten we onze reisgenoten op Schiphol.

Drie jaar geleden gingen wij, Corry en ik, met zijn tweeën naar Bangladesh.
Twee jaar terug gingen we met zijn vieren. We namen onze dochter Sioe Dian en haar vriend Laurens mee. Zij ondersteunden ons in het werk, dat wij deden.
Vorig jaar bestond ons team weer uit vier mensen. Hans en Wendy gingen met ons mee en met zijn vieren gaven we workshops over hoe je gezond kan blijven. Arthur en Annemarie hebben, aangestoken door ons enthousiasme, in Bangladesh een eigen programma gedraaid op hun gebied (les geven aan predikanten).

Dit keer bestaat ons team uit vijf mensen. Digna, Angela en Anneli hebben onze verhalen gehoord, en willen die zelf ook meemaken. Bijzonder is ook dat deze drie dames niet uit onze directe vriendenkring komen, maar oorspronkelijk via-via-contacten zijn. (Dat is intussen wel anders geworden). En via hen komen weer anderen in contact met onze verhalen. En wij komen in contact met andermans verhalen.

Dit is nou precies wat we willen met Stichting Changing Lives. Wij zijn een druppel. Sommigen zeggen een druppel op een gloeiende plaat. Dat vinden we best. We merken namelijk dat we heel veel betekenen, voor degene op wie die druppel valt.

Wij gebruiken zelf vaker het beeld van een druppel die in het water valt, en een kringetje maakt. Dat kringetje maakt weer een grotere kring, en zo verder en verder en verder ....

Ons logo symboliseert die wens om zo'n druppel te zijn. We nodigen je uit om ook een druppel te zijn. Een druppel die zijn eigen kring maakt. En samen vormen we een oceaan. En zullen we levens veranderen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten