Schrijf jij even het blog vandaag?

Dat is echt de meest moeilijke vraag die je me op dit moment kunt stellen. De afgelopen twee dagen voelen als twee weken, zoveel hebben we meegemaakt. Maar goed, ik(Digna) ga een poging wagen.

Allereerst wil ik zeggen dat Bangladesh een prachtig land is, plat maar zo afwisselend qua sfeer en beleving dat het voelt alsof je door een film rijdt. Ook de mensen die we ontmoeten en waar we mee werken zijn zo warm, vriendelijk, gemotiveerd en leergierig dat je je direct thuis voelt. Gister een lange dag waarin we twee Child Development Centers hebben bezocht om kinderen na te kijken en te meten en wegen. Voor de kinderen net zo’n belevenis als voor ons. Het is ontzettend leuk om contact te maken met de kinderen, een paar woorden Bengali doen wonderen en even kietelen of zeggen dat een meisje mooie oorbellen heeft, breekt vaak het ijs. Het valt niet mee om kinderen goed na te kijken en te beoordelen omdat de schoollokalen erg donker zijn, het hoofdlampje komt dan goed van pas. Het is heel gaaf om te merken dat het werk vruchten begint af te werpen. In alle scholen die we tot nu toe bezochten, worden de tandenborstels gebruikt en zijn de tanden ook aanzienlijk schoner dan bij de vorige check ups. Ook hangen overal de posters met handenwas, tandenpoets en wormen instructies. In de toiletten is water en zeep aanwezig dus dat is hoopvol.

We delen ook regelmatig toppies ( gebreide mutsjes) uit aan moeders met baby’s. De hoofden zijn over het algemeen toch wat groter dan de meeste toppies….dus breisters: ga door, maar graag 10 steken meer opzetten dan komt het helemaal goed!

Vanwege de onrustige situatie in Bangladesh hebben we vandaag een training gegeven in ons guesthouse. De healthworkers en area organizers uit deze regio’s zijn gisteravond nog hierheen gekomen zodat we op kleinere schaal, maar minstens zo efficiënt vandaag de training konden geven. Wat is er hard gewerkt en wat hebben we allemaal veel geleerd. Vooral het uitrekenen van de leeftijd van de kinderen en het daarna op de juiste manier in de groeicurve plaatsen bleek een uitdaging te zijn. Maar, oefening baart kunst en na een uurtje zweten ging het redelijk. Ook zijn er, volgens het SMART principe plannen gemaakt voor de komende tijd, sommigen erg ambitieus maar het is super om te zien dat de werkers zelf met bruikbare en haalbare ideeën komen om bijvoorbeeld het toiletgebruik te stimuleren en betrokkenheid van de ouders te vergroten. Mooi om dit de komende jaren te blijven volgen.

Wat de dag morgen zal brengen blijft nog even een raadsel. Wel kan ik zeggen dat het werk van Changing Lives meer dan de moeite waard is en een fantastische ervaring om dit van dichtbij te mogen meemaken.