De eerste keer dat we in Bangladesh waren, zaten we op de eerste dag met de leiding van Bangladesh Nazarene Mission (BNM) om de tafel. Nathan, de directeur, zei toen dat we wel eens onverwacht een vraag zouden kunnen krijgen, om iets te zeggen om te doen. Dus "be prepared...": wees voorbereid. Die uitdrukking is voor Corry en mij (Han) een gevleugelde uitdrukking geworden. Bij deze reis is hij meer dan ooit van toepassing.
Het begon met een "gemiste" vlucht op de heenreis en een staking, waardoor ons reisschema in Bangladesh de eerste dag al moest worden aangepast. De eerste dag van onze eerste training leek in het water te gaan vallen door de tweede staking. Maar in plaats van dat wij naar het trainingscentrum gingen, kwam het middenkader naar ons toe. Achteraf bleek dat een gouden greep. Het meest ingewikkelde deel van de training konden we nu geven aan degenen die er echt mee gingen werken, in een kleine groep die veel aandacht kon krijgen.
Voor Angela en Anneli betekende "be prepared" dat ze met ongeveer een uurtje voorbereidingstijd les mochten geven over het gebruik en interpreteren van groeicurves.
De tweede trainingsdag was in principe een "gewone" dag. Wij hebben op die dag les gegeven aan de hele groep van leerkrachten plus middenkader. Bij elkaar circa 60 mensen. Alleen moest het programma omgegooid worden, omdat het programma de eerste dag ook al was omgegooid. Deze dag bracht voor Digna haar eerste rondje als docent. Verder hoorden we op de dag zelf dat we om drie uur moesten stoppen, omdat anders de deelnemers niet meer thuis zouden kunnen komen en nog een nacht op het trainingscentrum door zouden moeten brengen. Aanpassen dus.
Die avond hoorden we dat er weer een staking was afgekondigd. Eerst voor twee dagen, daarna voor drie dagen. Voor ons was dat reden om niet naar onze volgende trainingsplek te reizen, maar naar Dhaka. Omdat je beter in Dhaka vast kan zitten dan in een uithoek van Bangladesh. Jullie hebben hier al eerder over kunnen lezen op facebook.
Sinds gistermiddag zitten we dus in Dhaka. Oorspronkelijk "programmaloos", maar be prepared:
Als we hier toch zijn....
Wij maken van de gelegenheid gebruik om hier in Dhaka training te geven. Nu krijgt het middenkader dat op het kantoor werkt (weer een aangepaste) training. En zij moeten dat weer doorgeven aan het mddenkader op "het veld". Ondanks de staking kunnen de meeste werkers van BNM toch op kantoor komen. Zij worden twee dagen van hun eigen werk gehaald, en wij mogen hen twee dagen training geven. Vanochtend op 9.00 uur hoorden we dat we om 10.30 uur konden beginnen.
Vandaag was een volle dag met de training; na de kerkdienst bij het avondeten (verplicht) socializen met enkele internationale leiders van NCM (de internationale moederorganisatie van BNM) die hier toevallig zijn; 's avonds werken aan de statistieken van ons veldwerk; en natuurlijk onze achterban op de hoogte houden door het schrijven van blogs.
Voorlopig krijgen we geen tijd om ons te vervelen.
We zullen zien wat de dag van morgen weer brengt.
We are prepared.
Het begon met een "gemiste" vlucht op de heenreis en een staking, waardoor ons reisschema in Bangladesh de eerste dag al moest worden aangepast. De eerste dag van onze eerste training leek in het water te gaan vallen door de tweede staking. Maar in plaats van dat wij naar het trainingscentrum gingen, kwam het middenkader naar ons toe. Achteraf bleek dat een gouden greep. Het meest ingewikkelde deel van de training konden we nu geven aan degenen die er echt mee gingen werken, in een kleine groep die veel aandacht kon krijgen.
Voor Angela en Anneli betekende "be prepared" dat ze met ongeveer een uurtje voorbereidingstijd les mochten geven over het gebruik en interpreteren van groeicurves.
De tweede trainingsdag was in principe een "gewone" dag. Wij hebben op die dag les gegeven aan de hele groep van leerkrachten plus middenkader. Bij elkaar circa 60 mensen. Alleen moest het programma omgegooid worden, omdat het programma de eerste dag ook al was omgegooid. Deze dag bracht voor Digna haar eerste rondje als docent. Verder hoorden we op de dag zelf dat we om drie uur moesten stoppen, omdat anders de deelnemers niet meer thuis zouden kunnen komen en nog een nacht op het trainingscentrum door zouden moeten brengen. Aanpassen dus.
Die avond hoorden we dat er weer een staking was afgekondigd. Eerst voor twee dagen, daarna voor drie dagen. Voor ons was dat reden om niet naar onze volgende trainingsplek te reizen, maar naar Dhaka. Omdat je beter in Dhaka vast kan zitten dan in een uithoek van Bangladesh. Jullie hebben hier al eerder over kunnen lezen op facebook.
Als we hier toch zijn....
Wij maken van de gelegenheid gebruik om hier in Dhaka training te geven. Nu krijgt het middenkader dat op het kantoor werkt (weer een aangepaste) training. En zij moeten dat weer doorgeven aan het mddenkader op "het veld". Ondanks de staking kunnen de meeste werkers van BNM toch op kantoor komen. Zij worden twee dagen van hun eigen werk gehaald, en wij mogen hen twee dagen training geven. Vanochtend op 9.00 uur hoorden we dat we om 10.30 uur konden beginnen.
Vandaag was een volle dag met de training; na de kerkdienst bij het avondeten (verplicht) socializen met enkele internationale leiders van NCM (de internationale moederorganisatie van BNM) die hier toevallig zijn; 's avonds werken aan de statistieken van ons veldwerk; en natuurlijk onze achterban op de hoogte houden door het schrijven van blogs.
Voorlopig krijgen we geen tijd om ons te vervelen.
We zullen zien wat de dag van morgen weer brengt.
We are prepared.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten