Het is een reis vol verrassingen. Gisteren hebben wij de
straten van Dhaka schoongemaakt. Op de stichtelijke tijd van 6 uur ging de
wekker. Deze is tot een acceptabele drie keer gesnoozed (door Angela en
mij(Anneli) dan), waarna we snel onze werkkleding hebben aangeschoten. Om 7 uur
ontmoetten we onze collegae in de kerkzaal. Met allemaal eenzelfde rode
t-shirtjes van het Nazarene schoonmaakteam hebben we onze bezems, scheppen en
rieten mandjes gepakt en zijn we de straat op gegaan.
Als jullie de foto’s van het straatbeeld hier hebben gezien,
kunnen jullie je misschien voorstellen dat wij ons wel een beetje afvroegen wat
het schoonmaken nou precies inhield. We begonnen voor het hoofdgebouw. Netjes
werden alle papiertjes, plasticjes en andere viezigheden bij elkaar geveegd en
netjes in het rieten mandje geschept. Een mooi en effectief systeem. Echter
waar moet het heen? Dit wisselde per straat. Voor het hoofdgebouw gooide we het
over het muurtje bij de buren. (ook een oplossing). In de andere straten
maakten we een hoopje, dat mogelijk nog opgehaald werd. (maar dit bleef tot het
eind een beetje onduidelijk). Andere creatieve plaatsen waren een ton en een
bakfiets (beiden met onbekende eigenaar).
Toch ondanks de grote hoeveelheid straatvuil en stof en onze
ietwat aparte manier van dit wegwerken, hielp het wel. De straat werd er zeker
schoner van. Zelfs de hoopjes puin stonden er netjes bij. En ergens is het natuurlijk te
hopen dat de mensen hier het idee een beetje oppakken en zo nu en dan alles
zelf een beetje bij elkaar vegen. En dit was natuurlijk eigenlijk de bedoeling.
Want met z’n tienen de straten van Dhaka schoonmaken is onbegonnen werk. Maar
de foto’s die door alle toeschouwers gemaakt werden, waarop wij druk in de weer
zijn om de straten schoon te maken die is iedereen nog niet vergeten. De
gesprekjes die de directeur van het hoofdkantoor (Nathan) met de mensen hield
die zijn ze ook nog niet vergeten. En zo is het te hopen dat de mensen dit
kleine gebaar (dat normaliter 2 keer in de maand op de vrijdag ochtend
plaatsvindt) oppakken en de straten schoner gaan houden.
Het harde werk werd beloond met een ontbijtje, waarvan we
helaas alleen de chapatti (een soort pannenkoekje) konden eten. De rest was bij
een mannetje op de straat gehaald, dus dat hebben we voor de zekerheid even
laten staan. Daarna hebben we snel een lange douche genomen om al het zand en
andere dingen van ons af te spoelen. Al met al zeer geslaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten