zondag 24 februari 2013

Daar zijn we weer

Voor de vierde keer nu, komen we aan in Bangladesh. En het gaat steeds vertrouwder voelen.

Het hoofdkantoor van Bangladesh Nazarene Mission (BNM) in Dhaka heeft een guesthouse met schone kamers, warm stromend water, wifi en vooral: het zit vol met aardige en gastvrije mensen. We komen hier tot rust na een wat onrustige reis.

De reis was dit jaar met hindernissen. Na een ontspannen vlucht in een gigantische A380, moesten we boven Dubai, onze overstapplek, 45 minuten wachten, voor we mochten landen. Wij kwamen daardoor net op tijd aan voor onze vervolgvlucht en moesten rennen om onze aansluiting te halen. Wij haalden dat wel, maar onze bagage niet. En dus mochten wij ook het vliegtuig niet in. Wij mochten mee met de volgende vlucht om 9 uur 's morgens. Stevig aandringen hielp ook niet. En we kregen een hotelkamer aangeboden om de wachttijd door te brengen. Helaas was het 3 uur voordat alles geregeld was en wij in bed konden kruipen. En moesten we 2 uur later al weer opstaan, omdat we officieel 3 uur van te voren weer op het vliegveld moesten zijn. We hebben nog wat extra tijd genomen, maar veel geslapen hebben we niet.
Onze tweede vlucht vertrok wel op tijd, maar landde ook 45 minuten te laat. De flight bag van Angela was het allerlaatste bagagestuk dat op de band werd gegooid, en ze zijn al niet zo snel... Dus na circa 24 uur reizen kwamen we nogal verreisd aan op de plaats van bestemming.

Als we volgens planning gistermorgen aangekomen zouden zijn, dan zouden we die ochtend gelijk doorgereisd zijn naar het noorden van Bangladesh. Maar nu we pas aan het eind van de middag aan kwamen, kon dat niet meer.

Vandaag reizen ging ook niet, omdat er vandaag een staking was uitgeroepen. Maar dat geeft ons wel de gelegenheid om even tot rust te komen en ons programma uit te werken. Vorig jaar hebben we toevallig het zelfde meegemaakt.
De nieuwe Bangladeshgangers hebben kennis gemaakt met de activiteiten van BNM. Samen hebben we de details van onze komende schema ingevuld.

Dit jaar gaan we een combinatie doen van kinderen nakijken en trainingen geven. Op drie plaatsen gaan we tweedaagse trainingen geven op het gebied van gezondheidszorg. De overige dagen op het veld gebruiken we om kinderen uit de allerarmste gezinnen na te kijken. Verder is zijn we een paar dagen kwijt aan reizen. Om in Bangladesh van plek naar plek te reizen moet je gewoon een dag uittrekken. Door het drukke en chaotische verkeer, en de slechte en overvolle wegen, kom je maar langzaam vooruit. Maar al dat reizen geeft ons wel de gelegenheid om veel van het land te zien.

Voor vanavond zijn we te eten uitgenodigd bij Matthew, één van de werknemers van BNM. Hij is in januari getrouwd en wil ons graag aan zijn vrouw voorstellen. Dat is weer een andere manier om dit land te ontmoeten.

Langzaam maar zeker raken we steeds meer ondergedompeld in Bangladesh. En we genieten er met volle teugen van.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten