Bangladesh, tot ziens

Hallo lieve mensen,

Vandaag was voor ons (Hans en Wendy) de laatste trainingsdag. Het waren wederom goede en gezellige dagen. Fantastische lieve mensen en zo gemotiveerd. Ze hebben, net als de voorgaande groepen, met de geleerde stof van de afgelopen dagen een plan gemaakt. Die ze gaan gebruiken om het één en ander te gaan verbeteren voor zichzelf en voor de andere mensen en kinderen in hun omgeving.

Ze gaan daarnaast zelf dit ook weer aan anderen leren. Geweldig!

De training werd afgesloten met het uitdelen van de certificaten aan de deelnemers. Corry en ik, in onze Bengaalse kleding. Dat was elke keer een verrassing van ons, voor de deelnemers. Ze waarderden dat dan ook heel erg.

Tot slot een gezellige culturele afsluiting. Waarin zij en wij ons deel hadden. Zo bijzonder om dit met de Bengaalse mensen  te doen en te beleven. Je voelt je nauw verbonden met elkaar.

Het werken in het veld houdt voor Hans en mij op. Wij gaan morgen terug naar het hoofdkantoor in Dhaka en vliegen woensdag terug naar huis.

We hebben heel erg genoten van het les geven met de workshops, de contacten en de check ups van de kinderen. En natuurlijk van de mooie lieve gastvrije mensen van dit prachtige land. De mensen zijn vriendelijk en je voelt zo’n  warmte van uit deze mensen naar jou toe.

Niet alleen van de deelnemers, maar ook zeker gewoon op straat.
Door ons aandeel hier waren we heel dicht bij de mensen en hebben we mogen ervaren hoe ze leven en wat hun gewoontes zijn. Ze werken heel hard, uren lang en zwaar werk. En vaak in de brandende zon. Alles met de hand, zoals op het land, de kledingmakers, de houtbewerkers, smederij.

Diep respect voel je voor ze, als je dat mee beleeft.

Het respect naar elkaar en de gedisciplineerdheid. De gehoorzaamheid van de kinderen. Geen gehang op straat, maar na school mee werken. En als je als kind iets gezegd wordt dan luister je.

Tja, dat zie je in Nederland op straat of op de scholen in veel gevallen niet meer.

Ze leven met de dieren om zich heen, ze lopen vaak los in de dorpen en op de straten, koeien, kippen geiten, honden. De dieren worden hier gebruikt voor de melk en het vlees.

Een haan waar ik vanmorgen nog een gesprek mee had, lag een paar uurtjes daarna op tafel. Dat gaat een dierenvriend, als ik, iets te ver. Een kippetje in de koeling van de AH, heb ik een iets minder emotionele band mee, als deze die mij nu geserveerd werd. Maar dat is voor hier het leven.

Hans en ik sluiten het met een zeer warm, goed gevoel af.            

We zijn erg  van de mensen en het land gaan houden. En vinden het geweldig dat we dit met Corry en Han mochten beleven.
We wensen Corry en Han de komende weken nog veel succes met hun verdere werk.

Vanuit hier iedereen alvast bedankt voor het meeleven en de reacties.

Heel veel liefs, Hans en Wendy.